Dit was nie te lank gelede dat ek tot die besef gekom het dat as ek in die oggend opstaan, ek en God sou praat, ons sou saamkuier; terwyl ek werk toe gery het, het ek gebid, my hart gedeel, en dan, wanneer ek by die werk kom, het ek Hom in die kar gelos. "sien jou om 5 uur." Ek het teruggekom, huis toe gery, ek sou met God praat, want ek het gedink, die beroep waarin ek is, is nie almal betrokke nie. Dit is soos oukei, dit kan vaal en vervelig wees, maar jy kan soms mense help. So, ek het gedink, ek weet nie, ek het Hom net nooit daar by my gesit nie. Ek sou vasgevang raak in my daaglikse besigheid.
Toe kom dit uiteindelik tot my deur dat dit belaglik is. Natuurlik is God hier by my so ek het Hom begin insluit by my dag by die werk. En toe, net onlangs, het ek dit 'n stap verder begin neem. Want as jy dink aan die beginsels wat jy by die werk beoefen, om jou eie integriteit te hê, en om mense met liefde te behandel, om nie mense te gebruik nie, om mense aan te moedig in plaas van om mense oor die kop met vrees te slaan. Dit is alles goddelike besluite en dit is alles wonderlik.
Dan sou ek my eweknieë sien wat in dieselfde besigheid was, so te sê op dieselfde vlak, en hulle sou baie geld maak, en ek sou nie soveel geld maak nie. Maar ek sal oukei daarmee wees, en toe die dag nader kom, het ek daaraan begin dink en weet jy wat, "My belonings kom later." En dit het my regtig geseën en dit het dit vir my werklik gemaak dat ek God kon neem om saam met my te werk en oral, elke klein instansie van my lewe. Jy weet niks is te moeilik vir God nie, niks is vir Hom te vervelig nie. So, ek moedig jou aan om dit ook te doen. Dit is baie pret. Ons kuier nou baie lekker.
Responses